۱۳
مهر ۹۵
هوالرئوف
شکر خدا که زندگی ام نذر روضه هاست
شکر خدا که روزی ام از سفره شماست
شکر خدا که پای شما سینه می زنم
شکر خدا که درد مرا نامتان دواست
عمری نفس زدم به هوای نگاهتان
عمری سرم به سایه این بیرق عزاست
قلبم به بزم هر شبتان خو گرفته است
چشمم به خاک خانه تان خوب آشناست
بر روی سنگ قبر من اینگونه حک کنید
این خانه زاد روضه و مجنون کربلاست
روزی اشک چشم مرا مرحمت کنید
روزی دیده ای که نظر کرده شماست
دل به بال شال عزا بسته ام مگر
یک شب ببینمش که روی گنبد طلاست
شاعر:حسن لطفی
منبع: کتاب 128 درجه تا قبله
